جەمال نوری
پێشکەشە بە گیانی محەمەد عومەر عوسمان
ناسراو بە ژەنەڕاڵی پاییز
ئەو دەمه..
لەتەک ئەودا،
هەر چەند هاوڕێیەک بووین
هەر بەتەنها،
پیاسەیەکی ئێوارانی شارو
چەند کڵۆ شەکرێکی، ناو ژێر پیاڵەی چایەکی خەمگینی
ناو چایخانەی شەعب بووین...
ئەو دەمه،
هەموو خاوەن یەک هەناسه و
یەک چەتری رێگای
تەنیایی بووین...!
ئەو دەمانه،
هەموو خاوەن یەک هەنگاوی جەستەی تەزیوی پایز بووین
ئەو رۆژانه.. وەها رۆیشتن بێ ئاوڕدانەوه...وەک گڤه ..گڤی بای پایزانی
هەلیکرد
چی گەلای وەریووی شار هەیه
بۆ ژەنەڕاڵەکەیان
سەمای مەرگ دەگێرن.
چون دەزانن لە دوای ئەو
هەرچی گەلای درەختی بەژنزراڤە
دەبێ لەغوربەتا بنێژرێن
